Rozdział XI

& 2 lata później &

Właśnie skończyła liceum ze średnią 5.11. Jak ? Sama nie potrafiłam odpowiedzieć na to pytanie, ale dałam radę. Nic się nie zmieniło. Mama była z tatą ( Jurgenem ) A ja nadal przyjaźniłam się z chłopakami. Było miedzy na prawdę ok. Ale najgorszą rzeczą był fakt że przez te dwa lata widziałam się tylko dwa razy z Bartkiem i co gorsza tylko w Polsce. Nie mogłam go przedstawić Borussen, co strasznie bolało. Tak bardzo za nim tęskniłam, że coraz częściej myślałam o tym by na stałe wrócić do Polski. Byłam już pełnoletnie, ale gorzej z utrzymaniem, byłam tylko po liceum sportowym. Po odebraniu świadectwa poszłam do domu. Mamy nie było bo zaczęła pracować, jako prezenterka radiowa. No cóż, jak już tam chciała. Weszłam do domu i od razu poszłam do pokoju. Zdjęłam z siebie sukienkę i przebrałam się w luźne ubrania. Była połowa maja, a na dworze po 25 stopni więc było cudownie. Zjadłam szybko kanapkę i udałam się na trening chłopaków. Gdy znalazłam tylko czas wolny, chodziłam na Idunę. Byłam tylko, ja, piłką i boisko. Nikt nie przeszkadzał, nikt nie krzyczał. Było spokojnie, cicho po prostu cudownie.  Po 10 minutach byłam na miejscu. Jak zwykle pogawędziłam z wielkim, ale bardzo miłym ochroniarzem i poszłam w stronę wyjścia głównego. Weszłam na murawę i przywitałam chłopaków
- Cześć - krzyknęłam
- No siemka - odkrzyknęli - Jaka średnia ?
- 5.11 - odpowiedziałam dumna
- Kujon - dodali i wrócili do ćwiczeń.
- Cześć tato - przywitałam Kloppa i powoli przeszłam na miejsce w którym zawsze siedziałam, czyli ławka rezerwowych. O dziwo ktoś siedział na moim miejscu. Był to chłopak, na nosie miał okulary przeciwsłoneczne a na głowie kaptur. Spojrzałam niepewnie na niego i zastanawiałam się skąd jak go znam. Gdy tylko zdjął kaptur i okulary, zaczęłam piszczeć jak głupia. To był Bartek, mój Bartuś. Nie wiedziałam co mam powiedzieć, więc skakałam, piszczałam, krzyczałam i śmiałam się na raz. - Bartek - krzyknęłam ile miałam sił, a wszystkie oczy nagle spojrzały na mnie
- Co myślałaś że Cię nie odwiedzę ? - zaśmiał się i mocno mnie chwycił

- Zaraz się popłacze - powiedziałam cicho chowając głowę w jego ramionach
- Nawet się nie waż - pogroził mi palcem
- Dobra już dobra - zaśmiałam się - Ej Łamagi chodźcie tu - krzyknęłam do Borussen, a oni po chwili otaczali nas - To jest mój najlepszy przyjaciel z Polski Bartek - przestawiłam go - A to są chłopacy z Borussi Dortmund - spojrzałam na mojego przyjaciela. Wszyscy zaczęli się przedstawiać Bartkowi a ja się im przyglądałam z uśmiechem na twarzy.
- No to dziś impreza u mnie z okazji przyjazdu nowego kolegi - krzyknął szczęśliwy Marco
- To o 20 jesteśmy u ciebie - krzyknęła reszta
- Oni tak zawsze ? - zapytał Bartek po polsku. Mówił biegle jeszcze po Niemiecku i Angielsku.
- No, a nawet i gorzej - westchnęłam i razem z moim przyjacielem poszliśmy do domu. Na zegarku była godzina 17.15 gdy doszliśmy do domu, czyli mieliśmy sporo czasu. - Mamo - krzyknęłam gdy przekroczyliśmy próg domu
- W kuchni jestem kochanie - odpowiedziała. Oboje powędrowaliśmy za głosem mojej ukochanej mamy
- Jedziecie gdzieś ? - zapytałam, gdy zerknęłam na wielkie walizki
- Tak, na wakacje. Pomyślałam że jeżeli będziesz miała Bartka to nie będziesz się nudzić - uśmiechnęła się, a ja nie wiedziałam co mam odpowiedzieć
- Czyli Bartek tu jest bo wy chcieliście jechać we dwoje na wakacje ? - spojrzałam na nią zdziwiona
- No tak - odpowiedziała a ja wybuchłam śmiechem.
- To kiedy wyjeżdżacie ? - zapytałam, gdy już opanowałam swój śmiech
- O 20 mamy samolot - odparła - Macie tutaj obiad - dodała
- Dobrze, a my o 20 idziemy do Marco - powiedziałam i chwyciłam Bartka za rękę kierując się do mojego pokoju. Oboje usiedliśmy na łóżku i zaczęliśmy rozmawiać.
- Co u Ciebie ? - zapytał
- Okej, tylko nudzi mnie już to bycie wszędzie grzeczną, cichą dziewczyną, której i tak nikt nie zna - stwierdziłam smutna
- No to zrób coś, zaszalej ! - krzyknął z entuzjazmem
- Tak, tylko co ? - spojrzałam na niego
- No nie wiem, na przykład dzisiaj wypij trochę alkoholu
- A będziesz mnie pilnował ? - zaśmiałam się pod nosem
- Będę - potwierdził z powagą
- Ty nie żartowałeś ? - zrobiłam przestraszoną minę
- Nie, damy radę. Zobaczysz - odparł i mocno mnie przytulił
- A co tam raz można - zaśmiałam się głośno
- No właśnie - puścił mi oczko. Na zewnątrz się śmiałam i cieszyłam. A w środku, strasznie się bałam. Nie wiem nawet jak alkohol smakuje. W co ja się wkopałam ?! Z uśmiechem na twarzy zeszliśmy na dół. Moja ukochana mama zrobiła nam na obiad zapiekankę..Mmm pychota .! Jak to Bartek stwierdził - Jedz dużo, bo na pusty żołądek będziesz bardziej pijana - Jak to usłyszałam myślałam że spadnę z krzesła ze śmiechu. Po obiedzie pożegnaliśmy mamę i Kloppa i poszliśmy na górę. Mój przyjaciel rozgościł się w swoim tymczasowych pokoju, a ja poszłam do swojego...







_______________________________________________________________


Przepraszam że tak długo mnie tu nie było. :c
I że taki krótki ten rozdział.
Ale internetu nie miałam przez cały weekend. ;/
A teraz proszę. Rozdział numer 11. ;D
W następnym będzie coś ciekawszego...
Obiecuje wam. ;***
A dziś wieczorem nadrobię wszystkie wasze rozdziały.
Udanych wakacji. :)


Niemcy, Niemcy !!! <3
I piękny gest Mario... ;****