Rozdział XII

Położyłam się na łóżku i patrzyłam tępo w sufit. Zerknęłam na zegarek, który stał tuż obok na szafce nocnej i wskazywał godzinę 18.30. Poderwałam się błyskawicznie z łóżka i pobiegłam do łazienki. Na dłuższą kąpiel już nie miałam czasu, więc zdjęłam wszystkie ubrania i weszłam pod prysznic. Ciepły strumień wody trochę mnie orzeźwił, namydliłam dokładnie każdy centymetr mojego ciała, a następnie dokładnie spłukałam. Wytarłam się ciepłym ręcznikiem, a następnie się w niego owinęłam. Z łazienki poszłam do garderoby, aby stanąć przed najgorszą rzeczą - wybór ubrań. Stanęłam na środku pomieszczenia i zastanawiałam się w co ja mam się ubrać. Po 15 minutach doszłam do wniosku, że mogę zaszaleć i założyć sukienkę. Najpierw ubrałam się tą nieszczęsną sukienkę. Później znów pobiegłam do łazienki, włosy lekko pofalowałam i na twarz nałożyłam makijaż. Do torebki włożyłam najpotrzebniejsze rzeczy i zeszłam na dół. A tam cisza i spokój.
- Bartek - krzyknęłam ile miałam sił
- Już idę - okrzyknął, poszłam do kuchni gdzie były wszystkie klucze. Schowałam do torebki klucze od domu a do ręki wzięłam te od samochodu. - Jestem - powiedział, gdy stał tuż obok mnie
- To chodź, kierujesz ty nie ? - zaśmiałam się pod nosem
- Tak ja - odparł i wziął mi kluczyki. Droga minęła nam bardzo szybko, bo cały czas rozmawialiśmy. Po 15 minutach, Bartek zaparkował na podjeździe i oboje poszliśmy w stronę drzwi. Nacisnęłam lekko na dzwonek, a po chwili w drzwiach ujrzałam Mario.
- Hej... Mario? - przywitałam go zdziwiona
- Hej - uśmiechnął się i wpuścił nas do środka. Muzyka grała na prawdę głośno, a ludzie świetnie się bawili. Razem z moim przyjacielem poszliśmy się przywitać ze znajomymi, a później zajęłam miejsce na kanapie obok Piszczka i Mario.
- Macie zamiar tak siedzieć przez cały wieczór ? - zapytałam zdziwiona brakiem alkoholu na stoliku
- Co masz na myśli ? - zapytał Gotze
- No może byśmy coś wypili ? - przewróciłam oczami
- I to mi się podoba - krzyknął szczęśliwy Łukasz i pobiegł po alkohol.
- Ty masz zamiar pić ? - zapytał cicho Mario
- Tak, a ty mnie pilnuj - zaśmiałam się pod nosem
- Nie wierzę - odparł i sam zaczął się śmiać. Zaraz dołączył do nas polak z alkoholem. Nalał każdemu do kieliszka i przyszła pora na to w co się sama wkopałam. Spojrzałam niepewnie na Gotze'go który siedział obok. Ten tylko się zaśmiał, puścił mi oczko i wypił całą zawartość swojego kieliszka. Westchnęłam cicho i zrobiłam to samo co mój przyjaciel. Chwilę później wypiłam cały kubek napoju. - I jak wrażenia ? - szepnął mi do ucha
- Jak wy to możecie pić ? - spojrzałam na niego i po chwili zaczęliśmy się śmiać. Siedzieliśmy, rozmawialiśmy i co najważniejsze piliśmy alkohol. Po jakimś czasie zaczęło mi nieźle szumieć w głowie. Właściwie to byłam pijana, że ledwo na nogach się trzymałam. Po tylu litach napojów co dziś wypiłam musiałam iść do toalety. Podeszłam powolnym, chwiejnym krokiem po schodach na górę.
- Mario - krzyknęłam
- Co tam ? - zapytał odprowadzając wzrokiem pijanego Marco do pomieszczenia
- Gdzie jest Marco ? - palnęłam
- Marco ? - zdziwił się
- Ja powiedziałam Marco ? Jezu - złapałam się za głowę - Gdzie jest łazienka ? - poprawiłam się
- Tam - wskazał palcem
- Dzięki - dodałam i poszłam do toalety. Przemyłam twarz zimną wodą i zaczęłam się śmiać sama z siebie. Po chwili wyszłam z pomieszczenia i zeszłam na dół. Co prawda już żadnych napoi nie piłam, ale poszłam się pobawić. Dołączyłam do grona znajomych gdzie większość tańczyła w kółku. Dołączyłam do nich i powoli bujałam się w rytm muzyki. Cały czas miałam w głowie to dlaczego ja zapytałam gdzie jest Marco zamiast łazienki. Może dla tego że go zobaczyłam. Sama nie wiem to było dziwne uczucie, które rozpierało mnie od środka.
- Zatańczysz ? - zapytał mnie Bartek, którego nie widziałam przez cały wieczór
- Pewnie - uśmiechnęłam się lekko i poszłam z moim przyjacielem. Lekko kołysaliśmy się w rytm cudownej muzyki.
- I jak ci idzie picie alkoholu ? - zaśmiał się lekko
- Zajebiście - powiedziałam bez uśmiechu - Jestem pijana i to bardzo - dodałam już całkiem wesoła
- Może idź się położyć co ? - zapytał troskliwie
- Chyba tak zrobię - pocałowałam go delikatnie w policzek i powędrowałam w tłum ludzi. Przeszłam przez mnóstwo osób i weszłam po schodach do góry. Nie znałam tego domu więc powędrowałam prosto przed siebie i weszłam do jakiego pomieszczenia. Nie zauważałam niczego co mnie otacza, bo alkohol mnie rozbierał całkowicie. Zamknęłam za sobą białe drzwi i powolnie się o nich osunęłam na podłogę.
- Co ty tu robisz ? - usłyszałam czyjś głos
- A ty ? - spojrzałam na blondyna, który męczy się z małymi guzikami od koszuli
- Próbuje się rozebrać. A ty ? - wyjaśnił
- Chcę się gdzieś położyć, a to łóżka wygląda na całkiem wygodne - dodałam i lekko się zaśmiałam.
- Ono jest moje - pokazał mi język i dalej męczył się z koszulą
- Coś ci nie idzie to rozbieranie - znów lekko się zaśmiałam
- To mogłabyś mi pomóc - odparł zrezygnowany
- Nie wstanę chyba - odpowiedziałam, a ten wstał z łóżka i pomógł mi wstać
- I już stoisz - uśmiechnął się, a ja usiadłam na krawędzi miękkiego łóżka
- Co to za łóżko ? - zapytałam przestraszona czując jak się kołysze
- Wodne - odparł dumny - Pomożesz mi z tymi cholernymi guzikami czy mam to rozerwać ? - powtórzył lecz nieco głośniej
- Chodź tu - westchnęłam głośno i podniosłam się z łóżka. Zaraz przyszedł do mnie Marco i czekał aż mu rozepnę koszulę. Wbrew pozorom szło mi to nieco lepiej niż Reusowi, ale nie wiele. Po 15 minutach rozpięłam te nieszczęsne guziki.
- No w końcu - powiedział wysoki blondyn
- Nie marudź, pomogłam ci - walnęłam go delikatnie w ramie
- Już się nie denerwuj - odparł uśmiechnięty
- Daj mi jakąś koszulkę - oparłam się o ścianę i zdjęłam moje buty
- A może jakieś miłe słówko
- A może nie ? - chciałam się z nim podroczyć
- To dobranoc - dodał i położył się na łóżku
- Marco
-...
- Marco
-...
- Proszę odezwij się - nie reagował na moje słowa więc weszłam na łóżko i usiadłam na jego brzuchu - Blondasie - powiedziałam cicho
- Buziak - odparł i objął mnie rękoma w pasie
- I co jeszcze ? Może frytki do tego ? - parsknęłam śmiechem
- Jak zwykle jesteś dla mnie nie miła - przewrócił się an bok, dzięki czemu ja zleciałam na podłogę
- Dzięki wielkie - powiedziałam cicho
- Buziak ? - zapytał Marco siadając na krawędzi łóżka. Poczułam ukłucie w sercu i nie zważając na żadne konsekwencje podeszłam do niego. Popatrzałam prosto w te jego piękne, zielone tęczówki i objęłam jego chłodne już policzki swoimi, ciepłymi dłońmi. Pocałowałam go delikatnie, ale z uczuciem.

Z uczuciem, które dziwnie przepełnia mnie od środka gdy jestem przy tym chłopaku. A po chwili po prostu uciekłam z pokoju. Nadal czułam smak jego malinowych ust na swoich wargach. Ta chwila była jedną z najpiękniejszych w moim życiu. Ale szkoda że jutro nic nie będę pamiętać. Zamknęłam za sobą drzwi i zeszłam po schodach na dół. A tam co ? Pustka - dosłownie żywej duszy. Wszystko mnie bolało, a najbardziej nogi od szpilek i głowa od alkoholu. Walnęłam się na kanapę w salonie Reusa i patrzyłam w sufit. Miałam przed oczami jego uśmiechniętą twarz, jego oczy, całą jego sylwetkę. Odgoniłam od siebie szybko wszelkie myśli i szybko zasnęłam na kanapie...


________________________________________________________

Coś tam napisałam. 

Może nie do końca tak jakbym tego chciała. 

Ale szczerze mówiąc nawet mi się podoba. :) 

Zobaczymy co będzie w kolejnych rozdziałach... :p 

A wam jak się podoba ? 

Dziękuje za wszystkie, cudowne komentarze, które zostawiliście pod ostatnim i przedostatnim rozdziale. Jesteście cudowni wiecie o tym nie ?! <3 

Buziaki ;***